ای التفات نام تو گیرایی زبان

ذکرت انیس خلوت تنهایی زبان

حیرت نوای زیر و بم ساز قدر تو

اخفایی خموشی و افشایی زبان

هرچند ما ومن به صد آهنگ گل کند

نبود خلل به معنی یکتایی زبان

تا بوی خیر و شر بری از گلشن خیال

برک گلی نرست به رعنایی زبان

این چار سو که مرکز سودای ما وتوست

دارد دکانی از نفس آرایی زبان

خاموشی است مطرب ساز خروش ما

جزگوش نیست مایهٔ گویایی زبان

رمز چه مدعا که به افشا نمی کند

از یک ورق خیال معمایی زبان

عالم به حسن خلق توان کرد صید خویش

دام وکمند نیست به گیرایی زبان

موجی که باد شوخی اش آسود، گوهر است

دل طرح می کند انشایی زبان

بیدل به حرف و صوت حقیقت نمی خرند

هذیان نواست جرات سودایی زبان